Statek badawczy R/V IMOR został
wprowadzony do eksploatacji w lutym 2006 roku i jako „pływające laboratorium morskie na potrzeby przemysłu energetycznego i
morskiego” był pierwszą polską jednostką przystosowaną do badań strefy
przybrzeżnej i płytkich wód zalewowych.
Budowa statku była
współfinansowana przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności
Przedsiębiorstw (projekt SPO WKP Działanie 1.4.2). Swoją pracę rozpoczął od
badań geofizycznych na Zatoce Gdańskiej. Pierwsze miesiące pracy badawczej
potwierdziły jego wysoką efektywność i rewelacyjne zdolności manewrowe.
Obecnie podstawowym zadaniem jednostki jest prowadzenie badań
przed inwestycyjnych na Morzu Bałtyckim, monitorowanie polskiej strefy przybrzeżnej oraz realizacja prac
wspomagających szacowanie źródeł sztucznego zasilania plaż. Konstrukcja statku
przewiduje realizację różnorodnych zadań, takich jak:
Statek o niewielkich wymiarach
(32,5 metra długości, 10,5 metra szerokości i zanurzeniu średnim około 2,3
metra) zachowuje zdolności do bezpiecznego żeglowania po morzach i oceanach.
Wyposażony jest w 12-tonowy dźwig i ramę typu A o udźwigu 3–6 ton. Szeroka
nadbudówka zabudowana prawie na całej długości kadłubów (z wyjątkiem części
rufowej) pozwoliła na wydzielenie 16 wygodnych pomieszczeń na pokładzie
głównym, w tym 12 bardzo dobrze wyposażonych kabin, a także kuchni, dużej mesy,
pomieszczenia laboratorium mokrego i pomieszczenia poboru próbek.
Obsługą statku zajmują się dwie pięcioosobowe załogi pracujące w systemie
zmianowym. Dzięki tak zorganizowanej pracy nielicznej załogi statek może
pracować przez 24 godziny na dobę. Możliwe jest to dzięki dwóm cechom statku:
całkowitemu zautomatyzowaniu obu siłowni (AUT I) oraz wyposażeniu w system DP,
który, oprócz dynamicznego pozycjonowania statku, umożliwia zautomatyzowanie
procesu sterowania.
R/V IMOR został wyposażony w
nowoczesny napęd typu spalinowo-elektrycznego. Statek posiada 3 generatory
prądu zmiennego, które dostarczają energię elektryczną dla napędu głównego (2
pędniki – stery azymutalne) oraz napędu pomocniczego (2 dziobowe stery
wodnostrumieniowe), a także wszystkich urządzeń pokładowych, w tym: systemów
pomocniczych, klimatyzacji, urządzeń nawigacyjno-pomiarowych, a także
socjalnych.
Dane statku:
KONTAKT
Paweł Janowski
tel.: 607 719 951
pjanowski@im.umg.edu.pl
IMOROS 2 jest typową jednostką
pomiarową zaprojektowaną i zbudowaną w celu prowadzenia hydrograficznych prac
pomiarowych na wewnętrznych i otwartych wodach morskich w odległości do 5 mil
morskich od brzegu.
Został zbudowany w 1983 roku, w
stoczni Wisła w Gdańsku, jako jedna z wielu jednostek typu MH-1 służących w
Dywizjonie Zabezpieczenia Hydrograficznego Marynarki Wojennej. Jego główne
parametry to:
W służbie hydrograficznej, pod
nazwą M-37, pozostawał do 2008 roku, kiedy to IM w Gdańsku przejął go i
wyremontował. Całkowicie wymieniono systemy nawigacyjne i radary na nowoczesny
zintegrowany system Raymarine. Jednostka została przystosowana do wykonywania
prac geofizycznych – poprzez wyposażenie jej w ruchomą ramę typu A o udźwigu 1
tony – i prac pomiarowych z pomocą echosondy wielowiązkowej SeaBat oraz sonaru
holowanego EdgeTech 4200. Została również przystosowana do poboru prób
czerpakowych i prób wody. W kabinie zamontowano nowoczesne wyposażenie
elektroniczne, komputer pokładowy z zestawem monitorów oraz system QINSy v8.1
wraz z całym koniecznym osprzętem. Załoga do 6 osób. Jednostka została
przygotowana do wykonywania samodzielnych pomiarów na wodach morskich,
śródlądowych i rzekach. W latach 2009 i 2010 została użyta m.in. do pomiarów
hydrograficznych na rzekach Ren na odcinku między Duisburgiem i Kolonią
(Niemcy), Wisła Przekop oraz Zalew Wiślany.
Dane statku:
KONTAKT
Paweł Janowski
tel.: 607 719 951
pjanowski@im.umg.edu.pl
Motorówka pomiarowa IMOROS 3 –
pierwotnie przeznaczona do rekreacji – obecnie przeznaczona do wykonywania
pomiarów hydrograficznych, geofizycznych, magnetometrycznych oraz biologicznych
na otwartym morzu do odległości 20 mil morskich od brzegu oraz na wodach
wewnętrznych, rzekach, kanałach i jeziorach.
Całkowicie wymieniono systemy
nawigacyjne i radar na nowoczesny zintegrowany system Raymarine. Jednostka
została przystosowana do wykonywania prac geofizycznych poprzez wyposażenie jej
w ramę typu A o udźwigu 150 kg, dostosowanie do pracy z echosondą wielowiązkową
SeaBat oraz sonarem holowanym EdgeTech 4125. Została również przystosowana do
poboru prób czerpakowych i prób wody. W kabinie zamontowano komputer pokładowy
z zestawem monitorów oraz nowoczesne wyposażenie elektroniczne. Motorówka
została przystosowana do pracy z systemem QINSy v8.1 wraz z całym koniecznym
osprzętem oraz wykonywania pomiarów przepływu za pomocą ADCP – Rio Grande.
Załoga do 6 osób. Prędkość maksymalna motorówki 25 węzłów.
W latach 2011 i 2012 została
użyta m.in. do pomiarów hydrograficznych na rzekach Ren na odcinku Bingen –
Koblencja – Kaub (Niemcy), Wisła Przekop oraz Stożek Wisły. W 2013 roku
wykonywano z niej monitoring brzegu od Kołobrzegu do Łeby.
Dane statku:
KONTAKT
Paweł Janowski
tel.: 607 719 951
pjanowski@im.umg.edu.pl